کد مطلب:276811 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:209
فهرست علائم عامه
مرحوم شیخ مفید (رضوان الله علیه) در ذكر علامتهای زمان قیام حضرت مهدی علیه السلام در كتاب ارشاد چنین فرموده است:
بدان كه: روایاتی كه در ذكر نشانه های زمان ظهور حضرت مهدی علیه السلام رسیده، و آن نشانه ها و علامات و حوادث باید پیش از ظهور مبارك آن بزرگوار واقع شود فراوان است كه از جمله ی آنها این علامت است:
1- خروج سفیانی.
2- كشته شدن سید حسنی.
3- اختلاف بنی عباس بر سر سلطنت دنیوی.
4- گرفتن خورشید در نیمه ی ماه مبارك رمضان.
5- گرفتن قرص ماه در آخر ماه مبارك بر خلاف عادت.
6- فرو رفتن زمین «بیداء» كه سرزمینی است میان مكه و مدینه.
7- فرو رفتن یا جمعیتی در مشرق.
8- فرو رفتن یا جمعیتی در مغرب.
9- توقف خورشید از اول ظهر تا وسط عصر.
10- طلوع خورشید از مغرب.
11- كشته شدن نفس زكیه كه سیدی است هاشمی در پشت كوفه، یعنی: نجف، با هفتاد نفر از صلحاء.
12- بریدن سر مردی هاشمی؛ یعنی: سید در میان ركن و مقام.
13- خراب شدن دیوار مسجد كوفه.
14- نمایان شدن پرچم های سیاه از طرف خراسان.
[ صفحه 30]
15- خروج یمانی، از طرف یمن.
16- ظهور مغربی، در مصر و حكومت بر شامات.
17- فرود آمدن تركان در جزیره، كه ظاهرا شرقی ها و غربی ها هستند، در جزیرة العرب.
18- ورود رومیان در رمله.
19- طلوع ستاره ی درخشانی در مشرق كه مانند ماه بدرخشد و سپس دو طرف آن خم گردد بطوری كه نزدیك باشد دو طرف آن به هم برسد. و البته این ستاره غیر از ستاره ی دنباله داری است كه در بعضی از روایات به قیام شخصی در آخرالزمان پیش از ظهور حضرت مهدی علیه السلام اشاره دارد.
20- پیدا شدن سرخی شدیدی در آسمان كه در اطراف آن پراكنده شود.
21- پیدایش آتشی در طول مشرق كه تا سه روز یا هفت روز در هوا بماند.
22- عرب ها استقلال پیدا كنند و كشورگشائی نمایند و از زیر بار و نفوذ دیگران بیرون روند.
23- اهل مصر فرمانروای خود را بكشند.
24- پرچم های قیس و عرب به كشور مصر وارد شود.
25- شام خراب شود و سه پرچم مختلف در آنجا پدیدار گردد.
26- پرچم های (كنده) در خراسان كوبیده شود.
27- سوارانی از طرف مغرب بیایند تا در كنار (حیره) حدود نجف، منزل گزینند و پرچم هایی سیاه از طرف مشرق بسوی آنها روی آورند.
28- شط فرات طغیان كند یا شكافته شود به حدی كه آب در كوچه های كوفه داخل شود.
29- دوازده نفر از نژاد ابوطالب خروج نمایند كه هر كدام از آنها دعوی امامت نمایند.
30- شصت نفر دروغگو ظاهر شوند كه همگی به دروغ ادعای پیغمبری كنند.
31- مرد بزرگ و با شخصیتی از پیروان بنی عباس را میان (جلولا) و (خانقین)
[ صفحه 31]
بسوزانند.
32- پلی در بغداد در كنار محله ی (كرخ) ساخته شود.
33- باد سیاهی در اول روز در بغداد بلند شود، و زلزله ای در آنجا روی دهد به حدی كه بسیاری از شهر فرو رفته و خراب گردد.
34- ترسی عمومی و مرگی سریع و همگانی همه ی اهل عراق و مردم بغداد را فرا گیرد كه قرار و آرام، یا راه فرار نداشته باشند.
35- نقصانی در مال و جان و محصول مردم پیدا شود.
36- ملخی در فصل خود، و ملخی بی موقع پیدا شود كه زراعت و غلات را نابود كند، و مردم از آنچه كه می كارند نفعی نبرند.
37- اختلاف و دودستگی در میان دو صنف «عجم» پیدا شود بطوری كه خونریزی بسیاری در بین آنان پدیدار گردد.
38- بردگان در برابر اربابان خود سركشی كنند و از زیر فرمان آنها بیرون روند و آقایان خود را به قتل رسانند.
39- گروهی از بدعت گزاران به شكل میمون و خوك، مسخ گردند.
40- بندگان بر شهرهای اربابان خود غلبه پیدا كنند.
41- ندائی از آسمان بلند شود كه همه ی مردم روی زمین هر كس به زبان خود آن را بشنوند.
42- صورت و سینه ای در چشمه ی خورشید، و در روایت دیگری صورت و كف دستی در برابر خورشید ظاهر شود.
43- مردگانی زنده شوند و از قبرها بیرون بیایند، و به دنیا بازگردند، و با یكدیگر آشنا شوند، و از یكدیگر دید و بازدید نمایند.
44- این جریانات، كه البته در تحقق وقوع آنها ترتیب شرط نیست، با بیست و چهار باران پی در پی پایان پذیرد، كه زمین بوسیله ی آن باران ها زنده گردد، و بركاتش آشكار شود، و پس از آن هر گونه آفت و بیماری از شیعیان حضرت مهدی علیه السلام و معتقدین به حق دور گردد، و آنگاه بدانند كه آن جناب در مكه ظهور نموده و برای یاران آن حضرت بدان سو رهسپار شوند، چنانكه اخبار در این
[ صفحه 32]
زمینه روایت شده است.
و این نشانه ها كه گفته شد البته قسمتی از آنها حتمی، و قسمتی مشروط به شروطی است كه اگر خدا بخواهد واقع نخواهد شد؛ و خداوند بدانچه واقع خواهد شد، دانا و آگاه است. و ما این حوادث و علائم را مطابق آنچه در كتب حدیث و روایات یافتیم، نقل نمودیم. و از خداوند یاری می جوئیم و از او توفیق می طلبیم. [1] .
آنچه تا اینجا آمد، شماری اندك از انبوه علامات ظهور حضرت ولی الله الاعظم امام عصر و ناموس دهر «ارواحنا له الفداء» بود كه فهرست وار بر شمردیم، تحقیقا شمارش همه ی علاماتی كه از زبان گهربار ائمه ی معصومین علیهم السلام روایت شده و محدثین عالی مقام شیعه آن علامات را در كتابهای ارزنده خود جمع آوری نموده اند بیش از آن است كه در این مختصر بگنجد.
علاقه مندانی كه مایلند از علامات ظهور مهدی فاطمه علیهماالسلام و یكتا بازمانده ی اختر فروزان آسمان نبوت و امامت بیش از آنچه كه نقل شد؛ واقف گردند، می توانند به كتابهائی كه با تفصیل بیشتری در این زمینه نگارش یافته است، مراجعه نمایند.
بدان كه: روایاتی كه در ذكر نشانه های زمان ظهور حضرت مهدی علیه السلام رسیده، و آن نشانه ها و علامات و حوادث باید پیش از ظهور مبارك آن بزرگوار واقع شود فراوان است كه از جمله ی آنها این علامت است:
1- خروج سفیانی.
2- كشته شدن سید حسنی.
3- اختلاف بنی عباس بر سر سلطنت دنیوی.
4- گرفتن خورشید در نیمه ی ماه مبارك رمضان.
5- گرفتن قرص ماه در آخر ماه مبارك بر خلاف عادت.
6- فرو رفتن زمین «بیداء» كه سرزمینی است میان مكه و مدینه.
7- فرو رفتن یا جمعیتی در مشرق.
8- فرو رفتن یا جمعیتی در مغرب.
9- توقف خورشید از اول ظهر تا وسط عصر.
10- طلوع خورشید از مغرب.
11- كشته شدن نفس زكیه كه سیدی است هاشمی در پشت كوفه، یعنی: نجف، با هفتاد نفر از صلحاء.
12- بریدن سر مردی هاشمی؛ یعنی: سید در میان ركن و مقام.
13- خراب شدن دیوار مسجد كوفه.
14- نمایان شدن پرچم های سیاه از طرف خراسان.
[ صفحه 30]
15- خروج یمانی، از طرف یمن.
16- ظهور مغربی، در مصر و حكومت بر شامات.
17- فرود آمدن تركان در جزیره، كه ظاهرا شرقی ها و غربی ها هستند، در جزیرة العرب.
18- ورود رومیان در رمله.
19- طلوع ستاره ی درخشانی در مشرق كه مانند ماه بدرخشد و سپس دو طرف آن خم گردد بطوری كه نزدیك باشد دو طرف آن به هم برسد. و البته این ستاره غیر از ستاره ی دنباله داری است كه در بعضی از روایات به قیام شخصی در آخرالزمان پیش از ظهور حضرت مهدی علیه السلام اشاره دارد.
20- پیدا شدن سرخی شدیدی در آسمان كه در اطراف آن پراكنده شود.
21- پیدایش آتشی در طول مشرق كه تا سه روز یا هفت روز در هوا بماند.
22- عرب ها استقلال پیدا كنند و كشورگشائی نمایند و از زیر بار و نفوذ دیگران بیرون روند.
23- اهل مصر فرمانروای خود را بكشند.
24- پرچم های قیس و عرب به كشور مصر وارد شود.
25- شام خراب شود و سه پرچم مختلف در آنجا پدیدار گردد.
26- پرچم های (كنده) در خراسان كوبیده شود.
27- سوارانی از طرف مغرب بیایند تا در كنار (حیره) حدود نجف، منزل گزینند و پرچم هایی سیاه از طرف مشرق بسوی آنها روی آورند.
28- شط فرات طغیان كند یا شكافته شود به حدی كه آب در كوچه های كوفه داخل شود.
29- دوازده نفر از نژاد ابوطالب خروج نمایند كه هر كدام از آنها دعوی امامت نمایند.
30- شصت نفر دروغگو ظاهر شوند كه همگی به دروغ ادعای پیغمبری كنند.
31- مرد بزرگ و با شخصیتی از پیروان بنی عباس را میان (جلولا) و (خانقین)
[ صفحه 31]
بسوزانند.
32- پلی در بغداد در كنار محله ی (كرخ) ساخته شود.
33- باد سیاهی در اول روز در بغداد بلند شود، و زلزله ای در آنجا روی دهد به حدی كه بسیاری از شهر فرو رفته و خراب گردد.
34- ترسی عمومی و مرگی سریع و همگانی همه ی اهل عراق و مردم بغداد را فرا گیرد كه قرار و آرام، یا راه فرار نداشته باشند.
35- نقصانی در مال و جان و محصول مردم پیدا شود.
36- ملخی در فصل خود، و ملخی بی موقع پیدا شود كه زراعت و غلات را نابود كند، و مردم از آنچه كه می كارند نفعی نبرند.
37- اختلاف و دودستگی در میان دو صنف «عجم» پیدا شود بطوری كه خونریزی بسیاری در بین آنان پدیدار گردد.
38- بردگان در برابر اربابان خود سركشی كنند و از زیر فرمان آنها بیرون روند و آقایان خود را به قتل رسانند.
39- گروهی از بدعت گزاران به شكل میمون و خوك، مسخ گردند.
40- بندگان بر شهرهای اربابان خود غلبه پیدا كنند.
41- ندائی از آسمان بلند شود كه همه ی مردم روی زمین هر كس به زبان خود آن را بشنوند.
42- صورت و سینه ای در چشمه ی خورشید، و در روایت دیگری صورت و كف دستی در برابر خورشید ظاهر شود.
43- مردگانی زنده شوند و از قبرها بیرون بیایند، و به دنیا بازگردند، و با یكدیگر آشنا شوند، و از یكدیگر دید و بازدید نمایند.
44- این جریانات، كه البته در تحقق وقوع آنها ترتیب شرط نیست، با بیست و چهار باران پی در پی پایان پذیرد، كه زمین بوسیله ی آن باران ها زنده گردد، و بركاتش آشكار شود، و پس از آن هر گونه آفت و بیماری از شیعیان حضرت مهدی علیه السلام و معتقدین به حق دور گردد، و آنگاه بدانند كه آن جناب در مكه ظهور نموده و برای یاران آن حضرت بدان سو رهسپار شوند، چنانكه اخبار در این
[ صفحه 32]
زمینه روایت شده است.
و این نشانه ها كه گفته شد البته قسمتی از آنها حتمی، و قسمتی مشروط به شروطی است كه اگر خدا بخواهد واقع نخواهد شد؛ و خداوند بدانچه واقع خواهد شد، دانا و آگاه است. و ما این حوادث و علائم را مطابق آنچه در كتب حدیث و روایات یافتیم، نقل نمودیم. و از خداوند یاری می جوئیم و از او توفیق می طلبیم. [1] .
آنچه تا اینجا آمد، شماری اندك از انبوه علامات ظهور حضرت ولی الله الاعظم امام عصر و ناموس دهر «ارواحنا له الفداء» بود كه فهرست وار بر شمردیم، تحقیقا شمارش همه ی علاماتی كه از زبان گهربار ائمه ی معصومین علیهم السلام روایت شده و محدثین عالی مقام شیعه آن علامات را در كتابهای ارزنده خود جمع آوری نموده اند بیش از آن است كه در این مختصر بگنجد.
علاقه مندانی كه مایلند از علامات ظهور مهدی فاطمه علیهماالسلام و یكتا بازمانده ی اختر فروزان آسمان نبوت و امامت بیش از آنچه كه نقل شد؛ واقف گردند، می توانند به كتابهائی كه با تفصیل بیشتری در این زمینه نگارش یافته است، مراجعه نمایند.
[1] ارشاد مفيد ص 358-356- چاپ بيروت.